بخشی از اعتقاد ما این است که خداوند وقتی دعا می‌کنیم گوش می‌دهد و ما را می‌شنود. زیرا او واقعی، زنده و یک شخص است. ما می توانیم با او رابطه داشته باشیم. نه نیرویی غیرشخصی و نه سرنوشتی غیرقابل بازگشت در انتظار استعفا وجود دارد و نه هیچ بت مرده ای که مورد پرستش قرار می گیرد اما چیزی نمی بیند و چیزی نمی شنود و نمی تواند کاری انجام دهد.
راه های مختلفی وجود دارد که خداوند دعاها و دعاهای ما را می شنود (اجابت می کند):
1. جواب بله است
.
2. پاسخ بله است، اما کمتر
به این معنی است که ما هنوز باید به دعا ادامه دهیم و صبورانه منتظر باشیم، یا (اگر قبلاً یقین درونی داریم) از شما تشکر کنیم که خداوند قبلاً انجام داده است (انجام می دهد) و صبورانه صبر کنید.
3. اگر
پاسخ مشروط باشد، پاسخ بله است. خداوند می خواهد آن را بشنود، تا آن را تحقق بخشد، اما او شرایطی دارد، چیزی که هنوز باید انجام شود: بله، اگر به دعای خود ادامه دهید. بله اگر این و آن را انجام دهید. بله، اگر این موارد را رها کنید ...
4. پاسخ بله است (نه دیگر)
خداوند این را می شنود، اما در غیر این صورت همانطور که ما برنامه ریزی کرده ایم. این مورد اغلب اتفاق می‌افتد زیرا خداوند ما را دوست دارد، می‌داند چه چیزی برای ما بهتر است، و اگر واقعاً با قلبمان دعا کنیم، خداوند «دست‌هایش باز است» تا صدای ما را بشنود تا آنچه را که واقعاً در اعماق می‌خواهیم به دست آوریم. از قلب ما، چیزی که بیشتر به آن نیاز داریم و نه آنچه فکر می کنیم به آن نیاز داریم. به عنوان مثال، دوستی تهدید دردناکی را برای رابطه خود با دوست دخترش تجربه کرد و برای آن دعای زیادی کرد. خداوند هنوز رابطه را مرتب نکرده است، اما عمیقاً به دوستم نشان داده که چقدر او را دوست دارد. به این ترتیب او عمیق ترین نیاز خود را برآورده کرد و علاوه بر آن بهترین پایه را ایجاد کرد تا بتواند با دوست دخترش رابطه ای با کیفیت (شاید نه دقیقاً اما شاید همین طور) و سپس ازدواج با کیفیت داشته باشد.
5. پاسخ خدا خیر است
زیرا خداوند چیزی را که ما دعا می کنیم بد، نادرست و یا انگیزه ما شیطانی می داند.


وقتی خداوند به ما گوش نمی‌دهد چه اتفاقی می‌افتد؟


من معتقدم که اکثر ما می‌خواهیم بیشتر شبیه خداوند باشیم، اما خودمان می‌بینیم که خداوند هنوز باید خیلی چیزها را در ما حل کند. بنابراین، اغلب اتفاق می افتد که با موقعیت هایی که خداوند به ما گوش نمی دهد، به روش کتاب مقدس (الهی) برخورد نمی شود، بلکه به روش انسانی ما برخورد می شود.
و بنابراین دو احتمال وجود دارد:
اول اینکه ما آنچه را که برایش دعا کرده‌ایم امتحان کنیم و خداوند به ما اجازه نداد (یا شنیده‌ایم) به نحوی توسط نیروهای خود، تجهیز، تصرف، "دزدی"، ... تقلب، پشت صحنه یا فعالیت غیر اخلاقی. می توانید از موقعیت خود سوء استفاده کنید. خلاصه اینکه دور خدا بگردی، کار خودت رو انجام بدی، نه از نظر روحی، بلکه فیزیکی. اما مرگ می آورد.
دوم این که از ناامیدی که پروردگار آنچه را که ما می خواهیم به ما نداده است، سعی کنیم آن را جبران کنیم، کمی درد، جبران، رضایت، ... به آن پناه کاذب می گویند. ما در گزارش 7/2009 در مورد آنها نوشتیم. ما می‌خواهیم آرامش و محافظت فراهم کنیم. این است، به عنوان مثال، موسیقی، خرید به عنوان جبران، ما همیشه به درستی در چنین وضعیت اجاره. اما اشتباه این است که متاسفانه این پناهگاه ها اعتیاد آور هستند و علاوه بر این، رضایت و احساساتی که انتظار داریم هرگز داده نمی شوند و ناامیدی ما بیشتر می شود.
ما احتمالاً می دانیم که بهترین راه تسلیم شدن به خدا، پذیرش راه حل او و اعتماد به این است که او بهترین ها را برای ما انجام می دهد. به عقل و محبت او تکیه کنید.


پرسش و پاسخ در مورد دعاها


پاسخ داده شده توسط:
Ad de Bruin - مبلغ، YWAM - جوانان با یک مأموریت
Zuzka Sarnecká - هماهنگ کننده فعالیت های دعا در جوانان برای مسیح
Michal Kevický - واعظ جماعت کلیسا Viera BJB در براتیسلاوا
روهان ایر - عضو جامعه Cenacolo در مالت، دوره های آلفا را رهبری می کند

چرا مسیحیان باید برای چیزهای مختلف دعا کنند؟

Ad de Bruin: «یکی از راه‌های نگاه به دعا این است که می‌توانیم در سطح شخصی، فردی (برای نیازهای خود) و در سطح مشترک (جامعه) دعا کنیم. کتاب مقدس به ما می گوید که ما برای هر دو سطح مسئولیت داریم. برای هر دو سطح، ما می خواهیم ملکوت خدا را در موقعیت هایی که با حکومت مسیح بر روی زمین در تضاد است، نمایان کنیم. عیسی اقتدار قانونی خود را بر روی صلیب برقرار کرد و اکنون آن را تفویض می کند تا از طریق بدن او، از طریق قوم خدا اجرا شود. به نظر می رسد این است: در براتیسلاوا، پارلمان قوانینی را تصویب می کند، اما این بر عهده پلیس است که آنها را اجرا کند و استفاده از آنها را در زندگی روزمره معرفی کند. اگر پلیس قوانین ایجاد شده در براتیسلاوا را اجرا نکند، هیچ کس به آنها احترام نخواهد گذاشت.
شیطان تمام تلاش خود را می کند تا جامعه را با سلطنت جدید مسیح که بر روی صلیب برقرار شده است، در مخالفت و اختلاف قرار دهد. اگر ما، قوم خدا، حکومت او را از طریق دعا و نفوذ در جامعه روی زمین اجرا نکنیم، هیچ وضعیتی تغییر نخواهد کرد و همچنان با قوانین و سلطنت مسیح در تضاد خواهد بود. "
Zuzka Sarnecká:" فکر می کنم زیرا او این کار را کرد (و دائماً). خداوند عیسی (رومیان 8:34)، و کلام خدا به وضوح ما را به انجام این کار هدایت می‌کند (فیلسیان 4: 6).»
Michal Kevický: «من می‌خواهم دو دلیل کلیدی را ذکر کنم.
اول: ما نه تنها برای شنیدن دعا و اجابت، بلکه برای شنیدن خداوند نیاز داریم. ما باید با خداوند ارتباط برقرار کنیم، به او گوش دهیم، با قلب او ارتباط برقرار کنیم و سپس قلب خود را با قلب او متحد کنیم. دعا یک شر ضروری یا «مالیات عاشقانه» تماس با بهشت ​​نیست. دعا یک تلاش است، تلاش برای تجربه خدا و اراده او. بنابراین احتمالاً به مرور زمان برای برخی چیزها دعا نمی کنیم و یا نحوه دعای ما به تدریج تغییر می کند. ما به سادگی تجربه خواهیم کرد که خدا در مورد او چه می اندیشد، چگونه به آن می نگرد و چه چیزی در قلب اوست.
دوم، ما دعا می کنیم که برای شنیدن دعاهای خود آماده شویم. آنقدر جواب از خود بهشت ​​نیست که ما با آن پاسخ چه خواهیم کرد. آن مبارزه، آزمون استقامت و تعهد، غیرت عمیق و پایدار درونی، بار و .... به همین دلیل است که گاهی اوقات آنقدر طول می کشد. به همین دلیل است که گاهی اوقات جواب نمی آید. از این رو گاهی از دوش کشیدن این بار دست می کشیم و آن را از دل خود رها می کنیم. خداوند می پرسد: «آیا واقعاً این را می خواهی؟ چقدر آن را می خواهید؟ چگونه به شما اهمیت می دهد؟ آن وقت با آن چه خواهید کرد؟» و او پاسخ این سؤالات را در دعاها و تعهدات ما می گیرد.
روهان ایر: "من به این موضوع فکر می کنم: ما به مدرسه می رویم، سر کار، در خانواده هستیم و غیره. و ما هر روز با افراد مهم ملاقات می کنیم. این می تواند یک رئیس در محل کار، یک معلم دانشگاه، یک دوست صمیمی، یک شریک، یک همسر یا یک والدین باشد. ما زمان زیادی را با این افراد می گذرانیم. اما برای من مهمترین ملاقاتی که دارم زمانی است که هر روز خدا را ملاقات می کنم.
چرا باید دعا کنیم؟ چون ما به خدا نیاز داریم. اما خدا نمی خواهد که ما به سوی او بیاییم مگر اینکه به چیزی نیاز داشته باشیم. او می خواهد با ما رابطه داشته باشد. اگر هر روز با همسرم صحبت نمی کردم، رابطه مان به هم می خورد. پس اگر نماز نخوانیم با خدا ارتباطی نداریم; ساده است.
اگر چه خدا نمی خواهد که ما فقط زمانی که به چیزی نیاز داریم به نزد او بیاییم، اما خواستن چیزی بد نیست. در واقع، عیسی می‌گوید: «بخواهید و به شما داده خواهد شد.» (متی ۷: ۷-۸) عیسی می‌گوید اگر چیزی از خدا می‌خواهیم، ​​باید بخواهیم و به ما داده خواهد شد. دلیل دیگر برای دعا برای چیزهای مختلف این است که عیسی از ما انتظار دارد که همانطور که خودش دعا می‌کرد روزانه دعا کنیم. عیسی می‌گوید: «اما وقتی برای دعا می‌روی، به اتاقت برو، در را پشت سر خود ببند و به پدرت که در نهان است دعا کن.» (متی ۶: ۶) او نمی‌گوید «اگر دعا می‌کنی» وقتی دعا می کنی».

چرا برخی از دعاها شنیده می شود و برخی نه؟

Ad de Bruin: «دلایل زیادی وجود دارد که دعاها شنیده نمی شود، اگرچه همیشه خواسته خداوند برای شنیدن (اجابت) هر دعا است. خدا خوب است، او می خواهد آنچه را که دلمان می خواهد به ما بدهد. اما به دلیل خداشناسی نادرست (تصور نادرست از خدا) که منجر به بی ایمانی شخصی، ترس، فروتنی کاذب و غیره می شود، پاسخی دریافت نمی کنیم. یا اینکه بی‌ایمانی رایج در چنین حوزه‌ای آنقدر قوی است که نتوانیم آنقدر ایمان قوی داشته باشیم که نیاز به پیشرفت داشته باشیم.
درک این نکته مهم است که ما اغلب امید را با ایمان اشتباه می گیریم. امید این است که یک اتفاق خوب بیفتد، اما هنوز ایمان نیست. کتاب مقدس می گوید که ایمان پایه، تجربه، قدرت است! میزان قدرتی که من می توانم با داشتن ایمان تجربه کنم می تواند سطوح مختلفی داشته باشد. اگر از یک سردرد به شفا نیاز دارم، نسبت به زمانی که نیاز دارم کسی را از مردگان زنده کنم، به نیروی کمتری نیاز دارم. ما اغلب غافلیم که قدرت ایمانی که دارم برای دیدن شفا، رهایی، پیشرفت کافی نیست و منجر به ناامیدی و بی‌اعتمادی می‌شود.»
Zuzka Sarnecká: "البته خداوند همه دعاها را می شنود، اما کلام خدا می گوید که خداوند نمی تواند "برخی دعاها را به دلایل مختلف بشنود: زیرا ما چیزهای بد یا با انگیزه بد می خواهیم (یعقوب 4: 3). ما با ایمان درخواست نمی کنیم، اما شک داریم (یعقوب 1: 6-7)، ما خودمان به خاطر گناه خود به خداوند گوش نکردیم، زمانی که او برای اولین بار با ما صحبت کرد (زک. 7: 12-13) (اشعیا 59: 2-3)، به دلیل عدم علاقه ما به نیازهای روهان ایر فقیر و مظلوم
: «خدا همیشه دعاها را اجابت می کند، اما نه همیشه آنطور که ما انتظار داریم. بنابراین دلایل زیادی وجود دارد. اول این که ما همیشه با نیت درست درخواست نمی کنیم.
کتاب مقدس می‌گوید: «شما می‌خواهید و نمی‌گیرید. چرا؟ زیرا شما چیزهای بد می‌خواهید» (یعقوب 4: 3). ثانیاً آنچه ما درخواست می کنیم می تواند برای ما بد باشد. مثلا دوستم مدتها دعا کرد تا دختری که عاشقش بود روزی همسرش شود اما واقعا هیچ اتفاقی نیفتاد. با این حال، پس از چند سال، او ماهیت واقعی او را کشف کرد و می‌توانست بفهمد که خدا او را از داشتن قلب شکسته محافظت کرده است، زیرا واقعاً بودن با او برای او خوب نبود.
خدا لزوماً آنچه را که می خواهیم به ما نمی دهد، بلکه آنچه را که نیاز داریم به ما می دهد! او کامل است و هرگز نمی تواند اشتباه کند. اکنون این دوستی که نام بردم با یک شریک فوق العاده آشنا شده است که به او می گویند "همراه روح من". در 40 سالگی، پس از سالها انتظار و دعا، خداوند او را بیش از آنچه که بخواهید یا تصور کنید شگفت زده کرد.
میکال کوویکی: "باید اعتراف کنم که بسیار مراقب هستم که این سوال را از خودم بپرسم "چرا؟" بسیار خطرناک و در بیشتر موارد غیرسازنده است. بدیهیاتی در قلب من وجود دارد که هرگز آن را زیر سوال نمی برم: خدا من را آفریده است، من را کاملاً دوست دارد، برای من برنامه دارد و کاملاً به من اهمیت می دهد. رومیان 8:28 این را بیان می کند: "و ما می دانیم که خدا را دوست داریم که به توصیه خدا خوانده شده است، همه چیز برای خیر است." من بر این کلمه می ایستم. این ریشه من در مسیح است. بنابراین نمی پرسم «چرا بله» و «چرا نه». من از قبل جواب دارم زیرا خدا مرا کاملاً دوست دارد و می داند چه چیزی برای من بهتر است. و من پاسخی برای سوالاتم نمی خواهم. من می خواهم سؤالات خدا را بشنوم و در دلم به دنبال پاسخ باشم. من باید خداوند را بشنوم! این ضرورت من است. اما اگر سرسختانه او را با "چرا" خود بمباران کنم؟ احتمالاً "چرا؟" او را نمی شنوم - احتمالاً دلم برای شنیدن صدای او تنگ نمی شود، زیرا صدای من به شدت قوی تر می شود. منو درست درک کن من سعی نمی کنم از پاسخ های محکم به این سؤالات (که اغلب می شنوم) فرار کنم. من فقط متقاعد شده ام که تنها پاسخ سازنده، ایمان عمیق شخصی به عشق و امنیت خداوند است که در آن بتوانیم شخصاً او را بشنویم و راهنمایی او را بپذیریم. بنابراین من شما را تشویق می کنم: زندگی خود را بر اساس این کلام خدا در مورد عشق کامل خدا به شما و مراقبت کامل او بسازید. و آنگاه تنها پاسخ شما، هدایت، تربیت، مسلک، محبت و... و آنجایی که حضور او باشد، نظریات ما (مثلاً در مورد معنای دعا) تبدیل به زباله می شود.» من سعی نمی کنم از پاسخ های محکم به این سؤالات (که اغلب می شنوم) فرار کنم. من فقط متقاعد شده ام که تنها پاسخ سازنده، ایمان عمیق شخصی به عشق و امنیت خداوند است که در آن بتوانیم شخصاً او را بشنویم و راهنمایی او را بپذیریم. بنابراین من شما را تشویق می کنم: زندگی خود را بر اساس این کلام خدا در مورد عشق کامل خدا به شما و مراقبت کامل او بسازید. و آنگاه تنها پاسخ شما، هدایت، تربیت، مسلک، محبت و... و آنجایی که حضور او باشد، نظریات ما (مثلاً در مورد معنای دعا) تبدیل به زباله می شود.» من سعی نمی کنم از پاسخ های محکم به این سؤالات (که اغلب می شنوم) فرار کنم. من فقط متقاعد شده ام که تنها پاسخ سازنده، ایمان عمیق شخصی به عشق و امنیت خداوند است که در آن بتوانیم شخصاً او را بشنویم و راهنمایی او را بپذیریم. بنابراین من شما را تشویق می کنم: زندگی خود را بر اساس این کلام خدا در مورد عشق کامل خدا به شما و مراقبت کامل او بسازید. و آنگاه تنها پاسخ شما، هدایت، تربیت، مسلک، محبت و... و آنجایی که حضور او باشد، نظریات ما (مثلاً در مورد معنای دعا) تبدیل به زباله می شود.» زندگی خود را بر اساس این کلام خدا در مورد عشق کامل خدا به شما و مراقبت کامل او بنا کنید. و آنگاه تنها پاسخ شما، هدایت، تربیت، مسلک، محبت و... و آنجایی که حضور او باشد، نظریات ما (مثلاً در مورد معنای دعا) تبدیل به زباله می شود.» زندگی خود را بر اساس این کلام خدا در مورد عشق کامل خدا به شما و مراقبت کامل او بنا کنید. و آنگاه تنها پاسخ شما، هدایت، تربیت، مسلک، محبت و... و آنجایی که حضور او باشد، نظریات ما (مثلاً در مورد معنای دعا) تبدیل به زباله می شود.»

آیا نمونه ای از دعاهایی که به طور معجزه آسا شنیده شده است دارید؟

Ad de Bruin: "بله، بسیار. از چشمان نابینا شفا یافته و راهروهای لنگ گرفته تا پاداش های مالی، توقف باران، دیدن فرشتگان و .... بسیار مهم است که به چیزهایی که تجربه کرده‌ایم شهادت بدهیم، زیرا هر چه بیشتر صحبت کنیم، فضای ایمان و توقع بیشتری ایجاد می‌کنیم. ریشه کلمه «شهادت» به معنای «دوباره انجام دادن» است. همانطور که شهادت می دهیم، فضایی را ایجاد می کنیم که خداوند بارها و بارها همان معجزه را انجام دهد. این به نوبه خود فضای ایمانی حتی بهتری را ایجاد می کند که اجازه می دهد معجزات بزرگتری رخ دهد. متأسفانه، ما تمایل داریم در مورد چیزهایی صحبت کنیم که پاسخی برای آنها نگرفته ایم تا زمانی که آن را دریافت کرده ایم."
میکال کوویکی: "برای مدت طولانی این یک تجربه معجزه آسای خدا بود، به عنوان مثال. برای دیدن شفاهای تقریباً فوری، رهایی از شیاطین، لمس خدا، یا خطاب به افرادی که به آنها خدمت می کنم، یا یک کلام نبوی به کسی، یا زمانی که چندین بار امنیت ماوراء طبیعی را از جانب خداوند تجربه کرده ام.
با این حال، اخیراً متوجه شده ام که بزرگترین معجزه و شنیدن دعا برای من، خود خداست - حضور او، عشق او به من و رابطه ما. وقتی او را در دعا احساس می‌کنم، وقتی کلامش در من کار می‌کند، وقتی توبه می‌کنم، یا شخصاً بدن و خون او را دریافت می‌کنم و فیض، بخشش، دعوت و عهد او را تجربه می‌کنم. اینها برای من شنیده های معجزه آسایی است. در واقع، هدف دعاهای من - چیزی که اغلب برای آن دعا می کنم - خود خداوند است. من او را بیشتر می خواهم. در واقع، تنها اکنون، در پاسخ به این سوال، متوجه تغییر زندگی ام شده ام: از تمرکز بر معجزات و اجابت دعا تا تمرکز بر حضور معجزه آسای خداوند در زندگی و عشق به من.
و با این حال من چیزی را اضافه می کنم که برای من یک شنیدن معجزه آسا است: بسیار شگفت زده می شوم که پاسخی از بهشت ​​را در چیزی که حتی برای آن دعا نکرده بودم تجربه کنم ... و از ترس متوجه می شوم که چقدر خدا مرا می شناسد، چقدر من او را کاملاً می شناسم. می فهمد که چقدر منحصر به فرد می داند چه چیزی برای من بهترین است."
روهان ایر: «من از قدرت دعا در زندگی و اینکه چقدر خدا وفادار است شگفت زده شده ام. نه سال پیش، در یک جلسه دعای کاریزماتیک کاتولیک رومی، خود را به خدا سپردم. اندکی بعد از خدا خواستم که همسر و خانواده مسیحی خوبی به من بدهد. در جلسات جامعه ما در مالتا، من یک بخش ترجمه داشتم که از مالتی به انگلیسی برای خارجی ها ترجمه می کردم. در ژوئن 2005، 15 اسلواکی از جامعه کلیسای جامع سنت پیتر نیز به جلسه جامعه ما در مالت آمدند. مارتینا با دختری به نام میمکا آشنا شدم. چند روز بعد جلسه داشتیم. سال بعد، میمکا برای یک داوطلب یک ساله در مالت در اتحادیه اروپا درخواست داد و از بین 200 نفر انتخاب شد. بنابراین او به مالت آمد تا به مدت 1 سال در آنجا زندگی کند. او متوجه شد که شخصی که او را انتخاب کرده، دوست دوست من از جامعه است. او هیچ ایده ای نداشت میمکا کیست مربی او یک رهبر از جامعه من بود. بنابراین پس از چند ماه، میمکا به جامعه ما پیوست و ما با هم رابطه برقرار کردیم. ما الان ازدواج کرده ایم و منتظر اولین فرزندمان هستیم. میمکا بارها در دوره های آلفا که من رهبری می کنم با من خدمت کرده است. اکنون که به گذشته نگاه می کنم، دیدن همه چیزهای خوبی که خدا برای من انجام داده است - همه دعاهایی که شنیده ام باور نکردنی است.
Zuzka Sarnecká: «یک دعای معجزه آسا شنیده شده برای هرکس معنای متفاوتی دارد. من فکر نمی‌کنم که معجزه کردن برای خداوند مشکل باشد، بلکه مشکل ایمان است که از آنها انتظار داشته باشد. من «دعاهای معجزه‌آسا» را در نظر می‌گیرم، مخصوصاً وقتی برای شفای قلب مجروح کسی یا شخصی که خدا را نمی‌شناسد و نزد او می‌آید دعا می‌کنم. اینها برای من بزرگترین معجزات هستند. در طول کمپ فست امسال، دیدن پاسخ خداوند به دعاهایمان برای آب و هوا، تشویق بزرگی برای من بود، زمانی که طوفان مهیبی تقریباً چندین بار شکسته شد و در نهایت اطراف ما را فرا گرفت و برنامه می توانست بدون وقفه ادامه یابد

. زمانی که سالها برای چیزی دعا می کنیم انجام دهیم و تغییری نمی بینیم؟ تا کی باید نماز خواند؟

Ad de Bruin: "اگر سالها و سالها طول بکشد تا پیشرفتی را ببینیم، یا هنوز پیشرفتی را مشاهده نکنیم، معمولاً به این معنی است که ما فقط در سطح شخصی نمی جنگیم، بلکه احتمالاً در سطحی می جنگیم. ارتباط با یک جنبه بزرگتر در جامعه، یا هنگامی که سرانجام فروپاشی فرا می رسد، واقعا سطح ایمان مشترک قوم خدا را در یک منطقه یا جامعه معین به سطح جدیدی می رساند. گاهی این وقفه در نسل بعدی مؤمنان به دلیل مخالفت دشمن پیش می آید. کاریزماتیک ها عمدتاً افرادی کوتاه مدت هستند و به همین دلیل است که ما می خواهیم فوراً پیشرفت کنیم. اما خدا هنوز خدای نسل هاست: ابراهیم، ​​اسحاق و یعقوب. اگر این دیدگاه را درک کنیم، غیرت، استقامت و تعهد به نماز را به همراه خواهد داشت.»
زوزکا سارنکا: «وقتی ثمره دعای خود را نمی‌بینم، ابتدا انگیزه‌هایم را بررسی می‌کنم تا ببینم آیا با نیت شیطانی برای چیز نادرستی دعا می‌کنم، برای چیزی که خواست خدا نیست، یا اعتراف به گناه وجود ندارد. در زندگی من و غیره اگر اشکالی ندارد، پس من دنبال این هستم که ببینم آیا نماز را درست می خوانم یا نه. گاهی فقط درخواست می کنیم و در عین حال باید با ایمان بایستیم و به کوه ها دستور می دهیم که پایین بیایند یا به مبارزه روحی بپردازیم و روزه بگیریم... و گاهی فقط باید استقامت کنیم و مثل یک بیوه به لغزش و التماس ادامه دهیم. از تمثیل عیسی و تا کی باید نماز خواند؟ اگر به خود اجازه دهیم که در زندگی خود توسط روح القدس هدایت شویم، تا زمانی که او ما را رهبری می کند، او بیشتر بار دعا را بر دوش ما می گذارد، بنابراین در قلب خود احساس نیاز به دعا برای این موضوع می کنیم، اغلب به آن فکر می کنیم. ما از درون تشویق می‌شویم که فراموش نکنیم و صحبت کنیم.»
میکال کوویکی: «من شخصاً سعی می‌کنم مطمئن شوم که خدا را به چیزی سوق می‌دهم و از او استفاده می‌کنم، یا اگر هستم که او مرا راهنمایی و استفاده می‌کند. بنابراین، گاهی اوقات به زمان عمیق‌تری نیاز دارم تا قلبم را خالی کنم تا آن را کاملاً به سوی خداوند هدایت کنم. وقتی نه تنها صحبت می کنم بلکه آرام گوش می دهم یا در سکوت منتظر می مانم.
تا آنجا که من می دانم که چیزی از جانب پروردگار است، من به هیچ وجه دست از دعا برای آن بر نمی دارم. بعد آن نمازها مثل حاملگی است. در من است، زنده است، در درون من حرکت می کند - و می دانم که تولدش فقط یک مسئله زمان است.
تا جایی که به من مربوط می شود، در چنین زمانی یا این علم را تجربه خواهم کرد که خدا مرا کاملاً می شناسد و لازم نیست نگران آن باشم یا می بینم که مال من بت من شده است و خواهم کرد. با توبه از شر آن خلاص شوید با این حال، من فکر می کنم شنیدن خداوند برای ما کلیدی است. همه چیز در حضور و نور او آشکار می شود. سوال این است، "آیا من وارد نور او می شوم؟" "  
روهان ایر:" خداوند همیشه دعاهای ما را اجابت می کند، اما نه همیشه آنطور که ما می خواهیم. ما هم باید با خدا صبر کنیم. خدا با ما بسیار صبور است، اما اغلب برای ما به عنوان انسان بسیار دشوار است که با خدا صبور باشیم. اما ما نباید تسلیم شویم.  
قسمتی از انجیل St. لوقا 18: 1-8 شروع می شود: "او به آنها مَثَلی گفت که چگونه دعا کنند و دست از تلاش برندارند." سپس داستان بیوه زن و قاضی را برای آنها گفت. او واقعاً در تنگنا قرار داشت و نمی‌توانست دست از "آزارش دادن" او بردارد. اما در نهایت قاضی او آنچه را که خواسته بود داد. پس استقامت در نماز بسیار مهم است.
مایلم اشاره کنم که یک رهبر معنوی خوب به ما کمک می کند تشخیص دهیم که آیا برای چیزهای درست دعا می کنیم و خدا در موقعیت هایمان چه می گوید. حتی از طریق سکوت فرضی، خدا می تواند با ما صحبت کند. بسیاری از مردم دعا را چیزی می دانند که در آن فقط ما با خدا صحبت می کنیم. اما خیلی بیشتر از گفتن، دعا به ویژه گوش دادن به اوست. یک کلمه از خدا بی نهایت قدرتمندتر است و زندگی بیش از هزار کلمه را از ما متحول می کند. کتاب مقدس نیز در دعا بسیار مهم است. عیسی اغلب با من صحبت می‌کند، حتی اگر در مراسم عشای ربانی آرام در برابر او می‌نشینم. پیوسته دعا کنید، اما از طریق گوش دادن به دعا و با یک رهبر معنوی خوب تمایز قائل شوید.»

چرا شفاعت در مبارزه معنوی اینقدر مهم است؟

میکال کوویکی: «چون ما در یک دعوا هستیم که واقعاً واقعی است و دعا تنها راه مقابله و مبارزه است. دشمن مثل شیری غرش می‌رود، می‌خواهد چیزهایی را که خدا برای ما در نظر گرفته است بترساند، ساکت کند، هل بدهد یا از ما غارت کند. دشمن واقعاً برای ربودن نماز از ما دست به هر کاری می‌زند: یا وقت نداریم، یا نمی‌خواهیم تنبلی کنیم، یا احساس بی‌لیاقتی می‌کنیم و دعایمان فقط بر سر خودمان گریه می‌کند، یا فقط می‌توانیم. دعاهایی را که فقط در خدمت ماست بپذیر ("پروردگارا بر من و همسرم و سه فرزندم و ماشینم را رحمت کن." با این حال، نماز یک مقاومت است، یک عصیان در برابر شیطان، در روند این مبارزه. «بسیج خود»، «خود تسلیح»، «خود توانمندسازی»، «خود بیداری» است.
فکر می کنم به زمانی می رسیم که دیگر نمی شود نماز نخواند. فشارهای بیرونی یا درونی ما را - بیدارمان - را به نماز سوق خواهد داد. دعا تنها راه تضمین شده برای بازگشت به حضور خداوند است. چگونه عصبانی شویم؛ چگونه به عشق اول برگردیم چگونه برای ما به راه های او بازگردیم. از این نظر - همانطور که در سوال اول گفتم - نماز به خودی خود تعیین کننده است. من در نهایت بالدار خواهم شد، اما فکر می‌کنم بیانیه واقعی این است: «من فقط بعد از دعا می‌توانم بیشتر از دعا انجام دهم.»
Zuzka Sarnecká: «زیرا مبارزه ما جسمانی نیست، بلکه روحی است و سلاح‌های ما - دعا. خداوند خداوند تصمیم گرفته است که ما را در مبارزه برای نجات دیگران به روشی بسیار فعال درگیر کند، تا بتوانیم با او بجنگیم و در مورد او و همچنین درباره خود تا زمانی که هستیم و آنچه داریم و می توانیم چیزهای زیادی یاد بگیریم. از طرف او انجام دهید.»
روهان ایر: «مبارزه معنوی چیزی است که بسیاری از مردم حتی متوجه آن نیستند. به عنوان مسیحی، ما در جنگ هستیم و تا زمانی که بمیریم یا مسیح برگردد و شیطان را برای همیشه شکست دهد، در آن خواهیم بود. مهم نیست که ما آن را نمی بینیم یا احساس نمی کنیم. عیسی می گوید یا با من هستی یا علیه من. نمی توان روی دو صندلی نشست. ما نمی توانیم تصمیم بگیریم که بی طرف باشیم. «هوشیار باشید و مراقب باشید! دشمن شما، ابلیس، مانند شیری غرش در اطراف راه می‌رود و در پی آن است که چه کسی را ببلعد.» (اول پطرس 5: 8).
ما باید فعال باشیم، نه فقط پاسخگو. ما نمی توانیم صبر کنیم تا احساس کنیم چیزی یا چیزی اتفاق می افتد و در دعا استجابت می کنیم. پیتر به ما می گوید که "هوشیار باشیم." چگونه می توانیم بیدار باشیم؟ از طریق دعا. به این می گویند دعای شفاعت. چرا باید صحبت کنیم؟ زیرا همانطور که St. پولس: «زیرا ما با خون و گوشت مبارزه نداریم، بلکه با حکومت‌ها و قدرت‌ها، با فرمانروایان این دنیای تاریک، با شریران در آسمان‌ها.» (افسسیان 6:12) او به ما می‌گوید که به همین دلیل است که نیاز دارم. برای پوشیدن تمام وسایل خدا. سپس می فرماید: «از دعا برای خلق خدا دست نکشید و برای من نیز دعا کنید» و شفاعت مهم ترین سلاح است.
Ad de Bruin: "همانطور که در بالا نوشتم، ما درگیر نبرد برای استقرار حکومت مسیح بر روی زمین هستیم، نه تنها در سطح فردی برای یک قسمت کوتاه، یک معجزه، بلکه دائما در حال رشد هستیم، به طوری که ملکوت خدا بیشتر خواهد شد. و ملتها و ملتهای بیشتری می توانند بازگشت پادشاه پادشاهان را بپذیرند.»