در ساحلی آرام در امتداد ساحل خلیج بوهای در شمال چین، ریزفضاهای موزه هنر UCCA Dune در شن‌ها حک شده و به آرامی ناپدید می‌شود.
سال‌های بیشمار باد، شن‌های ساحل را به داخل تپه‌های شنی در امتداد ساحل به ارتفاع چند متر هل داده است که بوسیله درختچه‌های کم ارتفاع و سایر پوشش‌های زمین تثبیت شده است.ریزفضاهای موزه این موزه با الهام از حفاری خستگی ناپذیر کودکان در شن و ماسه، زیر این تپه قرار دارد. «حفاری» مجموعه‌ای از فضاهای به هم پیوسته و ارگانیک را ایجاد می‌کند که با شن و ماسه احاطه شده‌اند، شبیه غارها هستند - خانه اولیه انسان، که دیوارهای آن زمانی بوم نقاشی برای برخی از اولین آثار هنری بشریت بود. طراحی موزه هنر Dune که بین دریا و شن پنهان شده است، ساده، ناب و تاثیرگذار است - بازگشتی به اشکال اولیه و جاودانه فضا.
تصمیم برای ایجاد موزه هنری در زیر تپه های شنی اطراف آن ناشی از احترام عمیق معماران به طبیعت و تمایل آنها برای محافظت از اکوسیستم آسیب پذیر تپه است که توسط نیروهای طبیعی طی هزاران سال شکل گرفته است. به دلیل موزه، این تپه های شنی به جای تسطیح حفظ می شوند تا فضایی برای توسعه املاک و مستغلات با منظره اقیانوس ایجاد شود، همانطور که برای بسیاری از تپه های دیگر در امتداد ساحل اتفاق افتاده است.
مجموعه ای از فضاهای به هم پیوسته سلول مانند،ریزفضاهای موزه برنامه های غنی و متنوع موزه هنر Dune را در خود جای می دهد که شامل گالری های با اندازه های متفاوت و یک کافه می شود. پس از عبور از یک تونل طولانی و تاریک و یک منطقه پذیرایی کوچک، فضا به طور ناگهانی باز می شود و بازدیدکنندگان وارد بزرگترین گالری چند منظوره می شوند. در آنجا، پرتوی از نور روز از نورگیر بالا، بی‌صدا و در عین حال قدرتمند فضا را پر می‌کند.
بازدیدکنندگان موزه با نگاهی به دهانه های مختلف قاب شده توسط ساختمان، می توانند جلوه های دائمی در حال تغییر آسمان و دریا را در طول روز مشاهده کنند. یک پلکان مارپیچ به چشم‌اندازی در بالای تپه‌های شنی منتهی می‌شود و مخاطبان کنجکاو را از فرورفتگی‌های تاریک گالری‌های غار مانند موزه به سمت فضای باز وسیع بالا هدایت می‌کند. این موزه که بین دریا و شن پنهان شده است، به مثابه یک سرپناه پنهان، صمیمی با جسم و روح پدیدار می شود - مکانی برای اندیشیدن متفکرانه به طبیعت و هنر.
هندسه سه بعدی پیچیده پوسته بتنی موزه هنر تپه با دست کارگران محلی در Qinhuangdao (که برخی از آنها کشتی سازان سابق بودند) با استفاده از قالب های ساخته شده از نوارهای خطی کوچک چوب و مواد دیگر شکل گرفت. معمار عمداً بافت نامنظم و ناقص به جا مانده از قالب را حفظ کرد و اجازه داد آثاری از ساخت دستی ساختمان احساس و دیده شود. علاوه بر این، در و پنجره های ساختمان، میز پذیرش،ریزفضاهای موزه پیشخوان و سینک حمام، همه به صورت سفارشی طراحی شده و با دست ساخته شده اند. هشت میز کافه نیز توسط معمار طراحی شده‌اند که هر کدام دارای شکلی متمایز با پلان‌های طبقه‌بندی هشت فضای اصلی گالری هستند.
نورگیرهای متعدد ساختمان که هرکدام جهت و اندازه متفاوتی دارند، نور طبیعی را برای فضاهای موزه در تمام ایام سال فراهم می کنند. سقف پوشیده از شن آن بار گرمای تابستانی ساختمان را تا حد زیادی کاهش می دهد. و یک سیستم پمپ حرارتی منبع زمینی کم انرژی و با انتشار صفر جایگزین تهویه مطبوع سنتی می شود.